Beetje gewend...
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
28 September 2007 | Zuid-Afrika, Johannesburg
SAWUBONA!
Tussen alle windstoten door, heb ik even de kans op internet te komen en een berichtje te typen!
Het regenseizoen is begonnen hier, woensdagnacht heeft het ontzettend geonweerd en geregend, vandaag was het eindelijk weer droog. Doe mij dat zonnetje maar, t was rond de 15 graden en we hadden het echt steenkoud! Gisteren reden we van de creche naar huis, toen het weer begon te plenzen. Je wil niet weten wat je dan op straat ziet. Iedereen rent alle kanten op, om maar een droog plaatsje te vinden. Als je geen dak boven je hoofd hebt, is een nat pak extra ellendig. Op verschillende plaatsen zagen we vuurtjes, met groepen mensen erom heen. ‘s Ochtends rond 9 uur lagen mensen nog op straat, op een kartonnen doosje, waarschijnlijk geen puf om in die natte bedoeling rond te stappen. Je wilt niet weten hoe blij ik ben met m'n kamertje van een paar vierkante meter.
Vanavond bijvoorbeeld hadden we beschimmeld brood op onze kamer, nadat we een diner voorgeschoteld kregen van een paar stukjes fruit. We hebben het toch maar opgegeten, je gaat hier zoiets niet weggooien als je weet hoeveel andere mensen zonder zitten.
Dit weekje was een bijzonder weekje:
Maandag was het de erfenisdag, een of andere Afrikaanse feestdag. Het wordt spottend ‘braidag’ genoemd, omdat iedereen die dag aan het barbequen slaat. Wij zijn die dag naar Dirk en Clazien Tijssen geweest, we hebben iets van de omgeving gezien en iets van de luxe geproefd. Ontzettend veel gebieden zijn zwartgeblakerd, vaak bewust aangestoken. Alles ziet er dor en bruin uit, zal binnenkort wel anders worden, na al die regen. We hebben buiten Johannesburg ook verschillende ‘plakkerskampen’ gezien. Zijn gewoon schotjes tegen elkaar geplakt, waar illegalen samenschuilen. Waar je ook rijdt, ze zijn overal langs de snelweg gebouwd.
De maandag was echt de dag van grote tegenstellingen: wij zien hier alleen maar het arme gebeuren, in het centrum van Jo'burg, maar Zuid-Afrika heeft dus ook andere kanten. De villa waar D&C in leven, staat in een soort van afgebakend dorpje, waar je zomaar vrij rond kan lopen (is voor ons gewoon bijzonder geworden). Het huis is echt mega, zwembad, kamers kamers en nog eens kamers... Echt een oasetje, waar we een aantal weekenden door mogen brengen!
Dinsdag zouden we s ochtends om half 9, zoals gewoonlijk weer opgehaald worden om naar de crèche te gaan. De chauffeur bleek al vertrokken te zijn zonder ons, leuk hoorrr. Zijn we hier op het care centre aan de slag gegaan, hier is namelijk een computer met printer aanwezig. Voor de onderwijskundigen onder ons: we hebben tig dagritmekaarten o.a. gemaakt, is best wel een werk, aangezien we niet klakkeloos de dagritmekaarten van internet over kunnen nemen.
Woensdag is Laura vanuit Nederland hier in Joburg aangekomen. We hebben een dagje vrij genomen en haar een klein stukje Joburg laten zien. t Was een relaxed dagje, waar je nog moeier van wordt dan wanneer je een dag keihard werkt.
Donderdag zijn Liesbeth en Laura meegegaan naar de crèche, zodat zij een beetje weten waar we elke dag zitten en wat ons werk een beetje is.
Vrijdag De juffen van de crèche hebben onze gaven ontdekt: Mettie en ik kunnen ons namelijk aardig redden in de beeldende vorming. We krijgen steeds meer opdrachten erbij: vandaag ben ik bezig geweest om een grote poster van ‘my body’ te maken: een jongen en een meisje (natuurlijk hebben we ze een bruin tintje gegevenJ), op die chard is het de bedoeling dat ik de verschillende onderdelen van het lichaam aangeef. (k Had een voorbeeld hoor!) Mettie is bijv. bezig geweest om de zintuigen te weergeven: horen, zien, enz. We hebben vorige week voor elk kind een symbool gemaakt, bijv. een leeuw, appel, zodat de kinderen die niet kunnen lezen hun eigen stoel, tafel, tandenborstel etc. kunnen herkennen. t Geeft echt voldoening, als je ziet dat het echt in de klas gebruikt wordt. Dus de komende weken zijn we nog wel druk met het maken van dingen. Voor de ouders maken we bijv. een soort aankondigingsbord, waarop vanalles van de crèche te lezen is.
Morgen Tis niet goed om hier over morgen te praten, want je leeft echt bij de dag:-o, maar heeeeeel misschien mogen we mee naar een traditionele bruiloft. Lijkt me zooo gaaf he! k Reken er maar niet teveel op, want anders is de teleurstelling zo groot.
Zondag gaan we s ochtends weer naar de kerkdienst voor de patienten in het care centre hier. Er komen zo ongeveer 20 mensen bij elkaar. Ze vinden het helemaal geweldig als we voor hen gaan zingen. s Middags hebben we een preek van prekenweb, geweldig dat zoiets bestaat, s avonds gaan we naar de Rhemakerk, komen duizenden mensen bij elkaar samen. k Ben benieuwd hoe dat wordt.
Maandag hebben we gepland naar Pretoria te gaan, omdat Liesbeth en Laura zichzelf moeten laten registreren, willen ze verpleegkundige handelingen doen. Ook gaan we inkopen doen voor de crèche van ons sponsorgeld, denk daarbij aan scharen, lijm, lamineerapparaat, schorten enz.
Dinsdag blijven we weer een dag hier, om verder te gaan met de opdrachten van de juffen, woensdag gaan we weer gewoon naar de crèche.
Het weekend hopen we weer naar Dirk en Clazien te gaan, kunnen we weer uitjes plannen enzo! Leukkk!
Ehm, even denken. Wat moet ik nog vertellen?! k Moest grinniken om de reacties op de foto’s: gek dat ik nu pas medelevende reacties krijg over m’n oog, terwijl ik al veeel eerder erover gesproken had in een bericht:-p! Hoezo, eerst zien dan geloven?! t Gaat prima hoor met m’n oogje, ook al zit er op de plek waar ik gestoken ben nog steeds een bultje. k Heb ongeveer een week met een dik, dicht oog gelopen. Blegh.
O ja, even over de titel: we zitten er nu ruim 3 weken, en we merken wel dat wij aardig gewend beginnen te raken hier. De jongens kunnen we aardig op afstand houden, de nieuwigheid is er voor hen gelukkig een beetje af (een blanke vrouw als vriendin is echt een statussymbool en je hoeft niet zo'n mega bruidsschat te betalen), het huis went, zelfs het straatleven went..
Bedankt voor je reacties, zoals k elke keer al zeg: k ben amper in staat ze persoonlijk te beantwoorden, jeweetwel, internet… ‘Welcome to South-Africa’ roept men telkens, als je weer over internet, sloom etc begint.
Nou, tot schrijfs, bels!
-x- Heineken (Een aantal debielen;-) hier kunnen m’n naam niet onthouden, terwijl ze ‘Heineken’ wel kunnen onthouden, zucht. Je kunt je niet voorstellen hoe moeilijk ze het hier vinden om HANNEKE te zeggen. Maar goed, k luister gewoon niet meer naar Heineken…)
Tussen alle windstoten door, heb ik even de kans op internet te komen en een berichtje te typen!
Het regenseizoen is begonnen hier, woensdagnacht heeft het ontzettend geonweerd en geregend, vandaag was het eindelijk weer droog. Doe mij dat zonnetje maar, t was rond de 15 graden en we hadden het echt steenkoud! Gisteren reden we van de creche naar huis, toen het weer begon te plenzen. Je wil niet weten wat je dan op straat ziet. Iedereen rent alle kanten op, om maar een droog plaatsje te vinden. Als je geen dak boven je hoofd hebt, is een nat pak extra ellendig. Op verschillende plaatsen zagen we vuurtjes, met groepen mensen erom heen. ‘s Ochtends rond 9 uur lagen mensen nog op straat, op een kartonnen doosje, waarschijnlijk geen puf om in die natte bedoeling rond te stappen. Je wilt niet weten hoe blij ik ben met m'n kamertje van een paar vierkante meter.
Vanavond bijvoorbeeld hadden we beschimmeld brood op onze kamer, nadat we een diner voorgeschoteld kregen van een paar stukjes fruit. We hebben het toch maar opgegeten, je gaat hier zoiets niet weggooien als je weet hoeveel andere mensen zonder zitten.
Dit weekje was een bijzonder weekje:
Maandag was het de erfenisdag, een of andere Afrikaanse feestdag. Het wordt spottend ‘braidag’ genoemd, omdat iedereen die dag aan het barbequen slaat. Wij zijn die dag naar Dirk en Clazien Tijssen geweest, we hebben iets van de omgeving gezien en iets van de luxe geproefd. Ontzettend veel gebieden zijn zwartgeblakerd, vaak bewust aangestoken. Alles ziet er dor en bruin uit, zal binnenkort wel anders worden, na al die regen. We hebben buiten Johannesburg ook verschillende ‘plakkerskampen’ gezien. Zijn gewoon schotjes tegen elkaar geplakt, waar illegalen samenschuilen. Waar je ook rijdt, ze zijn overal langs de snelweg gebouwd.
De maandag was echt de dag van grote tegenstellingen: wij zien hier alleen maar het arme gebeuren, in het centrum van Jo'burg, maar Zuid-Afrika heeft dus ook andere kanten. De villa waar D&C in leven, staat in een soort van afgebakend dorpje, waar je zomaar vrij rond kan lopen (is voor ons gewoon bijzonder geworden). Het huis is echt mega, zwembad, kamers kamers en nog eens kamers... Echt een oasetje, waar we een aantal weekenden door mogen brengen!
Dinsdag zouden we s ochtends om half 9, zoals gewoonlijk weer opgehaald worden om naar de crèche te gaan. De chauffeur bleek al vertrokken te zijn zonder ons, leuk hoorrr. Zijn we hier op het care centre aan de slag gegaan, hier is namelijk een computer met printer aanwezig. Voor de onderwijskundigen onder ons: we hebben tig dagritmekaarten o.a. gemaakt, is best wel een werk, aangezien we niet klakkeloos de dagritmekaarten van internet over kunnen nemen.
Woensdag is Laura vanuit Nederland hier in Joburg aangekomen. We hebben een dagje vrij genomen en haar een klein stukje Joburg laten zien. t Was een relaxed dagje, waar je nog moeier van wordt dan wanneer je een dag keihard werkt.
Donderdag zijn Liesbeth en Laura meegegaan naar de crèche, zodat zij een beetje weten waar we elke dag zitten en wat ons werk een beetje is.
Vrijdag De juffen van de crèche hebben onze gaven ontdekt: Mettie en ik kunnen ons namelijk aardig redden in de beeldende vorming. We krijgen steeds meer opdrachten erbij: vandaag ben ik bezig geweest om een grote poster van ‘my body’ te maken: een jongen en een meisje (natuurlijk hebben we ze een bruin tintje gegevenJ), op die chard is het de bedoeling dat ik de verschillende onderdelen van het lichaam aangeef. (k Had een voorbeeld hoor!) Mettie is bijv. bezig geweest om de zintuigen te weergeven: horen, zien, enz. We hebben vorige week voor elk kind een symbool gemaakt, bijv. een leeuw, appel, zodat de kinderen die niet kunnen lezen hun eigen stoel, tafel, tandenborstel etc. kunnen herkennen. t Geeft echt voldoening, als je ziet dat het echt in de klas gebruikt wordt. Dus de komende weken zijn we nog wel druk met het maken van dingen. Voor de ouders maken we bijv. een soort aankondigingsbord, waarop vanalles van de crèche te lezen is.
Morgen Tis niet goed om hier over morgen te praten, want je leeft echt bij de dag:-o, maar heeeeeel misschien mogen we mee naar een traditionele bruiloft. Lijkt me zooo gaaf he! k Reken er maar niet teveel op, want anders is de teleurstelling zo groot.
Zondag gaan we s ochtends weer naar de kerkdienst voor de patienten in het care centre hier. Er komen zo ongeveer 20 mensen bij elkaar. Ze vinden het helemaal geweldig als we voor hen gaan zingen. s Middags hebben we een preek van prekenweb, geweldig dat zoiets bestaat, s avonds gaan we naar de Rhemakerk, komen duizenden mensen bij elkaar samen. k Ben benieuwd hoe dat wordt.
Maandag hebben we gepland naar Pretoria te gaan, omdat Liesbeth en Laura zichzelf moeten laten registreren, willen ze verpleegkundige handelingen doen. Ook gaan we inkopen doen voor de crèche van ons sponsorgeld, denk daarbij aan scharen, lijm, lamineerapparaat, schorten enz.
Dinsdag blijven we weer een dag hier, om verder te gaan met de opdrachten van de juffen, woensdag gaan we weer gewoon naar de crèche.
Het weekend hopen we weer naar Dirk en Clazien te gaan, kunnen we weer uitjes plannen enzo! Leukkk!
Ehm, even denken. Wat moet ik nog vertellen?! k Moest grinniken om de reacties op de foto’s: gek dat ik nu pas medelevende reacties krijg over m’n oog, terwijl ik al veeel eerder erover gesproken had in een bericht:-p! Hoezo, eerst zien dan geloven?! t Gaat prima hoor met m’n oogje, ook al zit er op de plek waar ik gestoken ben nog steeds een bultje. k Heb ongeveer een week met een dik, dicht oog gelopen. Blegh.
O ja, even over de titel: we zitten er nu ruim 3 weken, en we merken wel dat wij aardig gewend beginnen te raken hier. De jongens kunnen we aardig op afstand houden, de nieuwigheid is er voor hen gelukkig een beetje af (een blanke vrouw als vriendin is echt een statussymbool en je hoeft niet zo'n mega bruidsschat te betalen), het huis went, zelfs het straatleven went..
Bedankt voor je reacties, zoals k elke keer al zeg: k ben amper in staat ze persoonlijk te beantwoorden, jeweetwel, internet… ‘Welcome to South-Africa’ roept men telkens, als je weer over internet, sloom etc begint.
Nou, tot schrijfs, bels!
-x- Heineken (Een aantal debielen;-) hier kunnen m’n naam niet onthouden, terwijl ze ‘Heineken’ wel kunnen onthouden, zucht. Je kunt je niet voorstellen hoe moeilijk ze het hier vinden om HANNEKE te zeggen. Maar goed, k luister gewoon niet meer naar Heineken…)
-
28 September 2007 - 17:50
Dyaan:
Hee Hannes,
Leuk om zo elke keer je berichten te lezen en erg leuk/fijn dat je t zo naar je zin hebt! Gelukkig gaat t met je oog beter, tja nederlanders zijn niet zo goedgelovig voordat ze t gezien hebbe ;)! Heel veel suc6 verder daar int verre Afrika en als je n neger aan de haak geslagen hebt, hou ons op de hoogte :)! Suc6!
Lfz, Dyaan -
28 September 2007 - 18:23
Jantine:
Hoi,hoi!!
Leuk om te lezen wat jullie allemaal maken. Dat heb ik nu aan het eind van de zomervakantie ook allemaal zitten doen, dagritmekaarten, symbooltjes voor de kinderen om de hoeken etc. te kiezen. Grappig hoor!
Fijn dat het leven daar begint te wennen. Lijkt me alleen wel een heel naar gezicht om te zien hoe die mensen in de regen wonen enzo.
Nou succes weer verder!
Groetjes Jantine -
28 September 2007 - 19:35
Henk & Johanna:
Ha Hanneke!
ELke keer weer leuk om jou verhaal te lezen! Ik ben elke keer weer jaloers! maar jah mijn tijd heb ik verslapen!
BLijf je nog een beetje op de hoogte van het gebeuren hier? anders zullen wij dat wel doen?!
Hannah liet ons vanmiddag de hyves zien die jy voor ons (van de duikenburg) hebt gemaakt.. we hebben onze ogen uitgekeken dat we de helft nog niet wisten wat er gaande was!
Gisteren hebben we bij Van Engelenhoven open huis verzorgd, samen met Carolien, Annet, Arjanne Schipper, Jeannette Crum en Mattie. Twas geslaagd!
Hanneke, pas goed op jezelf!
tot de volgende keer!
groetjes,
Ome henk en tante johanna.. -
29 September 2007 - 10:09
Corné Legemaat:
Eej Hannes,
Geweldige verhalen, zeg... Idd moest ik ook eerst zien dan geloven voordat ik je dikke-oog-verhaal serieus nam... Nou, goed alles weer een beetje op de rit heb ik het idee.
Hoop dat je een zeer goede, gave en gezegende tijd hebt daar, ondanks alle tegenstellingen!
Groeten,
Corné en Karin -
29 September 2007 - 10:10
Anna:
Ha Hann...
Wat een verhaal zeg, ik ben weer helemaal op de hoogte van je belevenissen daar... gezellig!
Een hele goede zondag en veel suc6 verder volgende week!
Liefs, Anna -
01 Oktober 2007 - 14:30
Joanne Frentz:
hee hanneke
ik heb al vaak naar jou site gekeken
ik heb vooral jou foto's bekeken
ik von het zo zielig met dat oog
gelukkig gaat het nou goed met dat oog
want de kinderen zouden het wel griezelig vinden.
suc6
GROETJES:JOANNE -
02 Oktober 2007 - 10:05
Matthijs Prosman:
hee heineken,
haha, ja dat zijn dan wel weer de leuke dingen die je mee maak, zo te lezen is het wel een hele belevenis om daar te leven. Hoe is het trouwens afgelopen met je oog? Af en toe kijk ik ook is op je site, tis wel boeiend maar volgens mij moet je er geweest zijn wil je alle verschillen zien. En wil je beschimmeld brood gaan eten.. dat lijk me echt niks. Maar daar hebben we het te goed voor denk. Nou een hele fijne tijd daar, en ik lees je verslagen wel weer.
Groetjes Matthijs
-
02 Oktober 2007 - 13:04
Ina Baars Mauritz:
Hoi Hanneke,
Gisteren werd ik door mijn broer op deze
site gewezen,zijn dochter loopt namelijk co-schappen in Suriname (femke mauritz)
Ineens dacht ik ook aan jou en ging op zoek.
En inderdaad jij was hier ook.
Ik was ook erg benieuwd naar wat je ging doen in Afrika. Ik had het in de kerk gehoord maar nog niemand gesproken
over het doel van je reis.
Inmiddels heb ik alles van je gelezen.
Heel mooi en zinvol werk.
Er komt ook heel wat op je af,Je leest er over maar als je er zelf zo dicht bij
bent en het onder ogen ziet dan word het toch wel anders he.
Ik wens je heel veel sterkte, blijf niet in het leed hangen,ontspan je en doe weer nieuwe kracht op om er weer tegenaan te kunnen. En...geef alle liefde
van je hart maar aan de kids.
Ik hoop je zo nu en dan weer op te zoeken.
Een hartelijke groet,
Ina.
Gert heeft 1 jaar in Zuid Afrika gewoond en een broer en zus wonen er nu nog.
-
02 Oktober 2007 - 18:13
Annelies:
hey hann,
leer je die kinderen wel juiste dingen aan over het menselijk lichaam?? ik wil mn anatomieboek wel even opsturen (is engels ;) doeggie,
liefs ann -
02 Oktober 2007 - 18:16
Tante Niesje:
Hallo Hanneke, eindelijk een berichtje van de familie van W.D.J.wel wat laat, maar je weet ik ben niet zo'n ster in mailen. en heb de hulp van Petri in geroepen,nou dan komt het echt wel goed en staat over m'n schouder heen mij van commentaar te voorzien en zelfs als ik een foutje maak mij uit te lachen :-( Leuk om je uitgebreide verhalen te lezen zo krijgen wij een beeld van jou en het leven van de mensen daar.Wij kunnen ons in dit kikkerlandje daar geen voorstelling van maken.We hopen dat je echt al een beetje gewend bent, de beelden met de kinderen zagen er leuk uit en ik kan me voorstellen dat het leuk is om ook je eigen inbreng te hebben
Bij ons zijn er verder geen schokkende dingen te melden. petri is petri nog steeds dezelfde vrolijke mien. Jaap gaat nog steeds lekker zijn eigen gang. Anne probeert het diploma te halen met behulp van haar moeder die haar naar haar kamer stuurt.En Meike blijft ons bijdehante nestdotje. De volgende keer zal ik de familie van Meerten behandelen anders wordt mijn verhaal te lang Dag lieve Hanneke ik zal mijn leven beteren en je sneller een berichtje sturen.Groetjes namens de hele familie. -
02 Oktober 2007 - 18:53
Catharina:
Hoi Hann,
Zo te lezen houdt iedereen je site wel bij;-) Geen internetverbinding is indeed errug lastig.. Met kliksafe heb je daar ook zeer regelmatig last van :-( Mail is in aantocht. Post al aangekomen? Ben benieuwd..
-xx- Cathy -
08 Januari 2008 - 18:45
Jan En Jose:
he hanneke
hoest daar de beste wensen voor 2008 en we hopen dat je ook weer terug kom in 2008.met ons gaat het goed
doe de groeten aan de fam tijssen.
hartelijke groeten jan en jose en fam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
