Vakantieverslag...
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
05 December 2007 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Haai!
Eindelijk weer ‘ns een bericht van me, sinds maandag ben ik weer op het Carecentre. Gaaf dat jullie zo met me meeleven, bedankt voor alle berichtjes van jullie kant. ‘k Heb gemerkt dat veel mensen m’n site trouw bijhouden! Dat moedigt me aan om weer achter de computer te kruipen en een verslag te maken van m’n vakantie in Zuid-Afrika.
Maandag 19 november zijn we vertrokken, met het vliegtuig naar CapeTown, 1402 kilometer van Jo’burg vandaan. We hadden één koffer bij ons (teveel bagage zou niet in de auto passen), knap hè, voor 4 meiden… We hadden een auto gehuurd bij het vliegveld. Al snel proefden we VRIJHEID! We zaten zélf achter het stuur, we konden zélf bepalen waar we heen wilden! Echt onvoorstelbaar, na ruim 3 maanden opgesloten te zitten, hadden we nu opeens bewegingsvrijheid. Dat voelde zo vreemd. In Nederland kun je je nauwelijks inleven hoe wij hier leven (of vraag Carolien of Alijda er naar), als je in Nederland behoefte hebt om even een avondwandelingetje over de dijk (’t is maar een voorbeeld:-) )te maken, dan doe je dat gewoon. Als wij hier zin hebben om een keer ’s avonds eruit te gaan, dan is dat vaak niet mogelijk. En over straat lopen kan sowieso niet. Dan in CapeTown. Het is daar lang zo crimineel niet als in Jo’burg. Je kunt het wel vergelijken met een willekeurige Europese stad. Veel wit op straat. Een historische binnenstad. Er is wel criminaliteit, maar dat is verplaatst naar de suburbs buiten de stad, in tegenstelling tot het ultracriminele centrum van Jo’burg: Hillbrow. ’s Avonds konden we met een gerust hart naar een restaurantje lopen. Probeer dat ’s avonds in Jo’burg niet.
We hebben op veel verschillende plekken geslapen. We zochten de Backpackers op, dat zijn goedkope slaapplekken, Zuid-Afrika heeft er tig van. Je kunt er vanaf €7 ongeveer terecht. Je hebt wel kans dat je op een slaapzaal voor 14 personen komt. Vaak is er een of ander keukentje bij, zodat je zelf kan koken. Dat hebben we veel gedaan; tis goedkoop en gezond. Terwijl we in CapeTown waren, werd het weer erg slecht, ook in andere delen van Z-A aan de kust. Misschien heb je er wel wat van gelezen. In de 2e week zagen we de waterschade: een dorpje had maar één weg naar de bewoonde wereld, die weg was op sommige plekken helemaal de rivier ingeslagen. Onberijdbaar dus. In CapeTown hebben we de beroemde Tafelberg ‘beklommen’, de Tafelberg wordt zo genoemd omdat hij van boven zo plat is. Wel een vreemd verschijnsel, zie de foto’s. We wilden naar Robben Island, daar heeft Nelson Mandela o.a. jaren vastgezeten. Maar dat ging niet door, omdat de zee te ruig was. We zijn naar een megagroot aquarium geweest, waar we de ‘regenboog-natie’ (zo wordt Z-A ook wel genoemd) in de vissen terugzagen. We hebben de oceaan bewonderd. Bij CapeTown is de Atlantische Oceaan. Deze oceaan heeft best koud water, niet om in te zwemmen. Toen het weer slecht bleef, zijn we naar onder gereden, naar CapePoint en Kaap de Goede Hoop (het meest zuid-westelijke punt van het continent). We hebben genoten van de prachtige natuur, de woeste zee, waarvan de metershoge golven gebroken worden op de rotsen.
Maandag 26 november zijn we aan de Tuinroute begonnen (google even naar Tuinroute, of Gardenroute, als je niet weet wat dat is). We hebben overnacht in de plekken Stellenbosch, ‘l Agulhas, Knysna, Jeffrey’s Bay, Port Elizabeth. Vanaf P.A. zijn we teruggevlogen naar Jo’burg (ook ruim 1000 km). Bij elkaar hebben we ruim 1500 km gereden.
In de hemelsbreed ongeveer 800 km van CapeTown naar P.A. hebben we veel gezien, gedaan. De natuur veranderde telkens. Van uitgestrekte korenvelden, waar je onderweg haast geen ander verkeer tegenkomt tot bergachtige streken, de kust etc. We hebben walvissen zien dobberen in het strakblauwe water, honderden zeehonden die bij elkaar op een groot rotsblok gekropen waren. In Agulhas zijn we op het meest zuidelijkste punt van het continent Afrika geweest. Op dat punt ontmoeten ook de twee oceanen elkaar: de Atlantische en de Indische. We zijn regelmatig naar het strand geweest, hebben gezwommen in de Indische Oceaan, je wilt het niet geloven, maar dat water is echt een stuk warmer! Puur genieten zeg! Natuurlijk ben ik te onbenullig geweest om me goed te beschermen, resultaat: kats verbrand, inmiddels heb ik alweer een nieuw velletje gekregen;-) ’t Viel me op dat de zwarte vrouwen op het strand haast nooit in een ‘ordinaire’ bikini het water in gaan: vaak met kleren en al! We hebben ’s ochtends vroeg paardgereden op het witte strand, langs het azuurblauwe water, met de wind in onze haren :-D! ’t Was zo ongeveer voor het eerst dat ik op zo’n dier zat, op een gegeven moment gingen we draven. ‘k Hobbelde daar op de rug mee, m’n schoen schoot uit de stijgbeugels, maar verder was het echt wel kick! Wat nóg gaver was, was het rijden op een olifant. Wow, ‘k zat op Namib, een olifant van 2,60 meter hoog. Er zat wel een gids voor hoor, ze vonden het aardig stoer met een stel witten op een olifant te zitten;-) Bizar hoe zo’n joekelbeest voor je op z’n knieën gaat. ‘k Heb z’n huid gevoeld, t lijkt wel van hout. Z’n wimpers bijvoorbeeld zijn wel 10 cm lang! We hebben een tocht van zo’n ¾ uur gemaakt. M’n benen deden zo onderhand wel zeer, ze waren aardig uitgerekt: een olifantenrug is breed!
We zijn over een hele hoge brug gereden. Later zagen we een bord ‘bungeejump’ aan de weg staan. Op een uitkijkpunt hebben we staan kijken: daar kon je de grootste vrije val ter wereld maken: 216 meter. ‘k Heb het ook even gedaan. Geintje. ‘k Hou wel van uitdagingen, maar deze was net even iets te groot.
Maandagochtend zijn we teruggevlogen naar Jo’burg. Het leventje in Jo’burg begon weer. Toen we weer terug waren, zagen we des te beter in, in wat voor een zooi we eigenlijk beland zijn. Het leven hier leert je zoveel dingen te waarderen. Hoe we verwelkomd werden was hartverwarmend. Het schijnt stil geweest te zijn zonder ons op het carecentre… Op de crèche had ik zo’n 30 kinderen aan m’n been hangen. Ook al werken we niet heel veel met hen, ook zij hebben ons gemist. Op de MES kregen we tientallen belangstellende reacties hoe het geweest was in CapeTown, zelfs van mensen waarvan wij niet eens wisten dat zij wisten dat wij in CapeTown zaten.
Het einde van het schooljaar is in zicht. De basisscholen zijn al gesloten: zomervakantie. De creche sluit op de 14e, dan hebben wij ook weer vakantie. Morgen is er een afsluiting met al het personeel van de MES in de zoo. Daarna hebben we op de crèche een afsluiting met de juffen. Kerst wordt hier nog meer opgeblazen als in NL, kitsch, cadeaus etc. Dat gaan we morgen ook alvast vieren met hen. ’s Avonds organiseert de MES een optocht door Hillbrow, dan worden er Kerstliederen etc gezongen. Een hele happening, wat zelfs in de kranten vermeldt wordt. Zie je dus een fotootje uit Johannesburg, grote kans dat ik er bij opsta:-)!
Dit bericht wordt weer veel te lang! Bedankt voor het geduld dat je op hebt kunnen brengen...
Doeiii
-x- ’n bruin (even gemeen doen) Hannie
P.S. 'k Kon via de ene laptop niet op mijn site komen, via een andere computer wel. Foto's, die op de laptop staan, zet ik er zo snel mogelijk op! 'k Heb ook een bericht naar de beheerder van deze site gestuurd over het probleem dat de site soms geblokkeerd wordt...
TIP:
Start je computer opnieuw op, heb ik ook geprobeerd en het wérkt! Daarna kon ik wel op de site komen.
Eindelijk weer ‘ns een bericht van me, sinds maandag ben ik weer op het Carecentre. Gaaf dat jullie zo met me meeleven, bedankt voor alle berichtjes van jullie kant. ‘k Heb gemerkt dat veel mensen m’n site trouw bijhouden! Dat moedigt me aan om weer achter de computer te kruipen en een verslag te maken van m’n vakantie in Zuid-Afrika.
Maandag 19 november zijn we vertrokken, met het vliegtuig naar CapeTown, 1402 kilometer van Jo’burg vandaan. We hadden één koffer bij ons (teveel bagage zou niet in de auto passen), knap hè, voor 4 meiden… We hadden een auto gehuurd bij het vliegveld. Al snel proefden we VRIJHEID! We zaten zélf achter het stuur, we konden zélf bepalen waar we heen wilden! Echt onvoorstelbaar, na ruim 3 maanden opgesloten te zitten, hadden we nu opeens bewegingsvrijheid. Dat voelde zo vreemd. In Nederland kun je je nauwelijks inleven hoe wij hier leven (of vraag Carolien of Alijda er naar), als je in Nederland behoefte hebt om even een avondwandelingetje over de dijk (’t is maar een voorbeeld:-) )te maken, dan doe je dat gewoon. Als wij hier zin hebben om een keer ’s avonds eruit te gaan, dan is dat vaak niet mogelijk. En over straat lopen kan sowieso niet. Dan in CapeTown. Het is daar lang zo crimineel niet als in Jo’burg. Je kunt het wel vergelijken met een willekeurige Europese stad. Veel wit op straat. Een historische binnenstad. Er is wel criminaliteit, maar dat is verplaatst naar de suburbs buiten de stad, in tegenstelling tot het ultracriminele centrum van Jo’burg: Hillbrow. ’s Avonds konden we met een gerust hart naar een restaurantje lopen. Probeer dat ’s avonds in Jo’burg niet.
We hebben op veel verschillende plekken geslapen. We zochten de Backpackers op, dat zijn goedkope slaapplekken, Zuid-Afrika heeft er tig van. Je kunt er vanaf €7 ongeveer terecht. Je hebt wel kans dat je op een slaapzaal voor 14 personen komt. Vaak is er een of ander keukentje bij, zodat je zelf kan koken. Dat hebben we veel gedaan; tis goedkoop en gezond. Terwijl we in CapeTown waren, werd het weer erg slecht, ook in andere delen van Z-A aan de kust. Misschien heb je er wel wat van gelezen. In de 2e week zagen we de waterschade: een dorpje had maar één weg naar de bewoonde wereld, die weg was op sommige plekken helemaal de rivier ingeslagen. Onberijdbaar dus. In CapeTown hebben we de beroemde Tafelberg ‘beklommen’, de Tafelberg wordt zo genoemd omdat hij van boven zo plat is. Wel een vreemd verschijnsel, zie de foto’s. We wilden naar Robben Island, daar heeft Nelson Mandela o.a. jaren vastgezeten. Maar dat ging niet door, omdat de zee te ruig was. We zijn naar een megagroot aquarium geweest, waar we de ‘regenboog-natie’ (zo wordt Z-A ook wel genoemd) in de vissen terugzagen. We hebben de oceaan bewonderd. Bij CapeTown is de Atlantische Oceaan. Deze oceaan heeft best koud water, niet om in te zwemmen. Toen het weer slecht bleef, zijn we naar onder gereden, naar CapePoint en Kaap de Goede Hoop (het meest zuid-westelijke punt van het continent). We hebben genoten van de prachtige natuur, de woeste zee, waarvan de metershoge golven gebroken worden op de rotsen.
Maandag 26 november zijn we aan de Tuinroute begonnen (google even naar Tuinroute, of Gardenroute, als je niet weet wat dat is). We hebben overnacht in de plekken Stellenbosch, ‘l Agulhas, Knysna, Jeffrey’s Bay, Port Elizabeth. Vanaf P.A. zijn we teruggevlogen naar Jo’burg (ook ruim 1000 km). Bij elkaar hebben we ruim 1500 km gereden.
In de hemelsbreed ongeveer 800 km van CapeTown naar P.A. hebben we veel gezien, gedaan. De natuur veranderde telkens. Van uitgestrekte korenvelden, waar je onderweg haast geen ander verkeer tegenkomt tot bergachtige streken, de kust etc. We hebben walvissen zien dobberen in het strakblauwe water, honderden zeehonden die bij elkaar op een groot rotsblok gekropen waren. In Agulhas zijn we op het meest zuidelijkste punt van het continent Afrika geweest. Op dat punt ontmoeten ook de twee oceanen elkaar: de Atlantische en de Indische. We zijn regelmatig naar het strand geweest, hebben gezwommen in de Indische Oceaan, je wilt het niet geloven, maar dat water is echt een stuk warmer! Puur genieten zeg! Natuurlijk ben ik te onbenullig geweest om me goed te beschermen, resultaat: kats verbrand, inmiddels heb ik alweer een nieuw velletje gekregen;-) ’t Viel me op dat de zwarte vrouwen op het strand haast nooit in een ‘ordinaire’ bikini het water in gaan: vaak met kleren en al! We hebben ’s ochtends vroeg paardgereden op het witte strand, langs het azuurblauwe water, met de wind in onze haren :-D! ’t Was zo ongeveer voor het eerst dat ik op zo’n dier zat, op een gegeven moment gingen we draven. ‘k Hobbelde daar op de rug mee, m’n schoen schoot uit de stijgbeugels, maar verder was het echt wel kick! Wat nóg gaver was, was het rijden op een olifant. Wow, ‘k zat op Namib, een olifant van 2,60 meter hoog. Er zat wel een gids voor hoor, ze vonden het aardig stoer met een stel witten op een olifant te zitten;-) Bizar hoe zo’n joekelbeest voor je op z’n knieën gaat. ‘k Heb z’n huid gevoeld, t lijkt wel van hout. Z’n wimpers bijvoorbeeld zijn wel 10 cm lang! We hebben een tocht van zo’n ¾ uur gemaakt. M’n benen deden zo onderhand wel zeer, ze waren aardig uitgerekt: een olifantenrug is breed!
We zijn over een hele hoge brug gereden. Later zagen we een bord ‘bungeejump’ aan de weg staan. Op een uitkijkpunt hebben we staan kijken: daar kon je de grootste vrije val ter wereld maken: 216 meter. ‘k Heb het ook even gedaan. Geintje. ‘k Hou wel van uitdagingen, maar deze was net even iets te groot.
Maandagochtend zijn we teruggevlogen naar Jo’burg. Het leventje in Jo’burg begon weer. Toen we weer terug waren, zagen we des te beter in, in wat voor een zooi we eigenlijk beland zijn. Het leven hier leert je zoveel dingen te waarderen. Hoe we verwelkomd werden was hartverwarmend. Het schijnt stil geweest te zijn zonder ons op het carecentre… Op de crèche had ik zo’n 30 kinderen aan m’n been hangen. Ook al werken we niet heel veel met hen, ook zij hebben ons gemist. Op de MES kregen we tientallen belangstellende reacties hoe het geweest was in CapeTown, zelfs van mensen waarvan wij niet eens wisten dat zij wisten dat wij in CapeTown zaten.
Het einde van het schooljaar is in zicht. De basisscholen zijn al gesloten: zomervakantie. De creche sluit op de 14e, dan hebben wij ook weer vakantie. Morgen is er een afsluiting met al het personeel van de MES in de zoo. Daarna hebben we op de crèche een afsluiting met de juffen. Kerst wordt hier nog meer opgeblazen als in NL, kitsch, cadeaus etc. Dat gaan we morgen ook alvast vieren met hen. ’s Avonds organiseert de MES een optocht door Hillbrow, dan worden er Kerstliederen etc gezongen. Een hele happening, wat zelfs in de kranten vermeldt wordt. Zie je dus een fotootje uit Johannesburg, grote kans dat ik er bij opsta:-)!
Dit bericht wordt weer veel te lang! Bedankt voor het geduld dat je op hebt kunnen brengen...
Doeiii
-x- ’n bruin (even gemeen doen) Hannie
P.S. 'k Kon via de ene laptop niet op mijn site komen, via een andere computer wel. Foto's, die op de laptop staan, zet ik er zo snel mogelijk op! 'k Heb ook een bericht naar de beheerder van deze site gestuurd over het probleem dat de site soms geblokkeerd wordt...
TIP:
Start je computer opnieuw op, heb ik ook geprobeerd en het wérkt! Daarna kon ik wel op de site komen.
-
05 December 2007 - 19:21
Margje:
Ha Hanneke, heelrijk weer om te lezen :). 'k Heb weer genietend zitten 'luisteren' naar je enthousiaste verhaal! Nog twee weken, dan vlieg ik een stukje naar je toe - naar Kenya! Ook érg veel zin in! Blijf lekker genieten! Hartelijke groet, ook aan de rest! -
05 December 2007 - 19:23
Erna:
eejh hannes...
zozo..das een lang verhaal..
maar t was weer leuk om t lezen..
soow dat lijkt me ook heerlijk om na drie maanden gewoon weer even heerlijk vrij los te lopen..;)...
Olifant rijden..????....stoer hoor..:D
mja nu is het dus weer werken geblazen..
heel veel succes.. en we denken aan je..
liefs erniej...;) -
05 December 2007 - 20:13
Anna:
Ha Hann...
Wat een belevenissen zeg.. olifant rijden, en zwemmen in zo'n prachtige zee... wat een gave natuur zeg... Heel indrukwekkend die kust!
Nou werkse nog deze week enne goede kerstdagen ;-)
Veel liefs, Anna -
05 December 2007 - 20:24
Peet:
Hey Hannes! (kga lekker Erna na doen...)
Je hebt er weer een gezellig verhaal van gemaakt zeg. Ongelooflijk hoe jij kunt schrijven.
Gaaf joh..al die dingen die je meegemaakt hebt. Op zo'n groot bakbeest rijden...lijkt me super gaaf! Ik ga zo even de foto's ervan bekijken, want dat heb ik nog niet gedaan.
Maaruh...wat gaan jullie dan doen als het vakantie is daar? Of heb je hier al van verteld en heb ik erover heen gelezen?
Heb je in de gaten dat het 5 december is en de Sint in het land is? Doen ze daar in Verweggistan zeker niet aan? ;-)
Liefs Peet -
05 December 2007 - 20:52
Jantine:
Ha Hann...
Wat een gave foto's! Jullie hebben echt genoten zo te lezen! Mooi zo!
Wat ga je in de vakantie doen? Een zonnige Kerst zeker?
Gegroet weer!
Jantine -
05 December 2007 - 20:55
Caro:
He Han!
Wat een geweldige foto's zeg! Wat een verschil weer van landschap volgens mij. Ziet er weer totaal anders uit van wat wij gezien hebben. Ik geloof toch echt dat ik nog een xtje terug moet...
Ging het rijden wel goed? Wel wennen zeker om links te rijden?
Kusszz -
06 December 2007 - 08:11
Wimke:
Ha Hanneke,
Leuk hoor om zo'n lang verhaal te lezen! Krijgen wij tenminste een indruk van wat jullie hebben meegemaakt en gezien! En dat is heel wat als ik het zo lees. Fijn dat jullie zo genoten hebben! En nu nog even werken en dan alweer vakantie, heerlijk zeg! Succes weer he!
Groetjes Wimke -
06 December 2007 - 20:58
Dianne:
ha die han!
Leuk joh!!! Echt gaaf ook die fotos om te zien. Dan krijg ik er ook zin in.. heerlijk gewoon!!!
geniet ervan; liefs dianne -
06 December 2007 - 21:21
Lieneke Imminkhuizen:
Hoi Hanneke
deborah en ik hebben samen je site bekeken, heel erg leuk je maakt daar nog eens wat mee, en wat een mooi land! Af en toe zag ik onze familie ook nog op de foto's
Geniet nog lekker een aantal maanden in ZA en doe de groeten aan de Familie Tijssen.
groetjes van Lieneke en Deborah -
10 December 2007 - 22:04
Ina :
Hoi Hanneke,
Ik volg je nog steeds op je reis en lees met veel plezier je levendige en gezellige verhalen.
Succes en veel plezier nog de resterende tijd.
Groetjes, Ina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
