Straatleven in Hillbrow
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
08 April 2008 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Hi dear people,
Dit wordt een van m'n laatste berichtjes op m'n site.
Want na vandaag ben ik nog maar 28 dagen hier. Om te gillen toch, zo kort? Je wilt het niet geloven, maar ik heb ergens het idee dat ik hier nog maar net zit. Wat zijn nu 8 maanden? Een zucht in de tijd...
Zoals je weet zijn we aan het minderen op de creche. Anne-Christien, de 'nieuwe' Nederlandse meid (is hier ook alweer voor bijna een maand), werkt ook op de creche, en er is gewoon niet genoeg werk meer te doen voor ons alledrie.
Daarom zijn we afgelopen week naar een project van de MES, Othandweni (betekent plek van liefde) geweest.
Othandweni heeft een aantal social workers, die contact onderhouden met de straatmensen, hen proberen terug te plaatsen bij familie, etc. Elke ochtend is er op het project brood en koffie te krijgen, s middags is er een warme maaltijd.
Op woensdag hebben Mettie en ik de maispap gekookt, voor zo'n 40 personen. 'k Kreeg een pollepel van ruim een meter in m'n hand geduwd, en roeren maar. We worden al meer en meer Afrikaans;-)
Donderdag zijn we met Re (Rememberance is z'n hele naam) de straat op gegaan. Re loopt al zo'n 8 jaar in Hillbrow rond en kent zo bijna alle mensen die op straat leven. Natuurlijk zijn we al tig keer door Hillbrow gereden, maar pas als je er doorheen loopt, zie je wat er allemaal rondom je afspeelt. Afschuwelijk.
Voor 't eerst in m'n leven zag 'k wat het begrip 'lijmsnuiven' nu inhoudt. Re ging op de stoeprand tussen twee straatjongeren zitten en ging het gesprek met ze aan. Intussen zag 'k het leven in Hillbrow aan me voorbij trekken. Tegenover me werd een auto door de politie aangehouden. Gezag voor de politie is er hier vaak niet, de mensen weten dat de politie hier vaak amper opgeleid zijn. Dat bleek ook wel. Een politieagent duwde de loop van z'n geweer de auto in, om de mannen te dreigen de auto uit te komen. Later stond hij met een bus pepperspray te zwaaien. Als je dat in je auto gespoten krijgt, dan kom je er dus echt wel uit. Later zag 'k dat de mannen uit de auto gearresteerd werden. Geen rijbewijs? Onder invloed achter et stuur?
Intussen kwamen er verschillende straatmensen ons begroeten. Een witte op straat is een zeldzaamheid, dat maakt dus nieuwsgierig. Als iemand je de hand toesteekt, dan pak je die niet aan, zoals wij gewend zijn elkaar te groeten. Dan heeft de ander grip op je, en kan hij je naar zich toe trekken. Daarom moeten we de ander groeten met de vuist, waarmee je de vuist van de ander raakt. Is een van de vele manieren waarop je iemand kan begroeten in Z-A. Voor jezelf een stuk veiliger dus. Ook Re doet het op die manier.
'k Zag een jongen op de stoeprand zitten, die in z'n shirt een leeg pak melk gestoken had. Telkens maar weer ging z'n mond naar de opening van 't pak. Re bevestigde et: lijmsnuiven.
In een ander straatje waren zo'n 15 jongens en mannen bij elkaar. Op de grond, tegen de muur, hadden ze een soort van matrassen liggen. Een heel aantal jongens lagen daar op, bewusteloos, helemaal stoned. Vliegen op het gezicht. Ook jongens van zo'n 11 a 12 jaar zag 'k lijmsnuiven. Dat doet zo'n pijn als je dat ziet. Wat hebben zulke jongens nu voor een toekomst? Re vertelde nog het verhaal over de Nigerianen (er zitten veel criminele Nigerianen hier in Jo'burg), zij proberen drugs uit op die jonge jongens... Twee pubers kwamen naar me toe met een jochie tussen hun in: 'mevrouw, u moet hem adopteren, hij is veel te jong voor het leven op straat.' Veel te jong inderdaad. Maar zij dan?! Een andere man zei telkens maar weer: 'I need accomodation, please, help me.' Tsjah, wat moet je daar nu weer mee. De MES heeft wel een aantal shelters, waar honderden mensen voor een prikkie (4 rand=30 eurocent) kunnen slapen. Maar lang niet iedereen wil daarheen, want dan moet men zich aan regels houden etc. En veel vrijbuiters op straat zijn dat ook niet gewend. Maar in de shelters zijn er wel douches, bedden uiteraard, TV etc. Voedsel kan gratis verkregen worden bij een ander project van de MES.
We zijn nog in een steegje, tussen 2 gebouwen, geweest, om daar een meid op te zoeken. We zijn ook in haar 'huisje' geweest. Onder het gebouw had ze een hokje van 1,5 bij 1,5 meter. Bed erin, paar kistjes, stukje spiegel. That's it. Al lopend door het steegje geprobeerd niet in het rioolwater oid te stappen. Wat is de stad toch smerig. Ook al probeert men nu het een en ander wel op te lappen, nieuwe trottoirs e.d., voor het W.K. voetbal wat in 2010 in Johannesburg gehouden wordt.
Een half uurtje later zat ik op de MES te lunchen, lekker bord eten voor m'n neus. Op zo'n moment is het wel lastig dat door je keel te krijgen, als je weet wat er een paar straten verderop afspeelt.
Nou, dat was het dan een beetje over 't werk van afgelopen week. Veel indrukken moet 'k achterwege houden, anders wordt dit verhaal veel te lang.
Zaterdag zijn Anne-Christien en ik naar Gold Reef City, een soort pretpark, geweest, om een Gold Mine Tour te maken. Jullie weten vast wel dat Johannesburg gesticht is na de ontdekking van goud. We zijn dan ook een echte goudmijn in geweest. Wij gingen tot zo'n 250 meter onder de grond, diep genoeg dacht ik zomaar. Het bleek dat de mijn tot 3000 meter doorging! Als je daar onderin werkte, deed je er 2 uur over om op de plek te komen. Dat kreeg je uiteraard niet uitbetaald. Absurd in welke omstandigheden de mijnwerkers werkte. Maar als we zo'n mooi gouden dingetje om onze vingers zien, zijn we dat al snel vergeten;-). Anne-Christien was erg benieuwd of er ook wel 'ns goud gestolen werd uit de mijn: inderdaad ja. Op de ons welbekende manier: inslikken maar! Alternatieve bolletjesslikkers dus. De detectors signaleerden ingeslikte stukjes goud niet. Goud in een steen ziet er trouwens helemaal niet uit als goud. Tis gewoon een zwart vlekje. Later hebben we ook gezien hoe het goud gezuiverd, gegoten werd. 'k Heb zelfs een 24-karaats blok in m'n handen gehad. 12 kilo, 2,4 miljoen Rand was ie waard. Zeg niet dat ie nep was, want ik wil gewoon geloven dat ik echt zo'n bonk goud vast heb gehad;-)
We zijn tegenwoordig wel wat 'mobieler' geworden. We maken regelmatig gebruik van de prive-taxi, ideaal, bellen maar en ze staan (meestal rond de opgegeven tijd nota bene) voor de deur. Maar goed, daar betaal je dan ook voor. Zo'n 60 Rand (5 euro) voor een ritje. Maar als echte Nederlanders kunnen we nog wel 'ns krenterig zijn. Als we in zo'n bui zijn nemen we de openbare taxibus. Not done, volgens de boekjes, maar serieus, 't is niet onveilig ofzo. Je propt je tussen de zwarten in 't busje, je geeft 't geld door naar voren en als er ergens langs de kant nog meer mensen mee willen, dan is dat echt geen probleem: iedereen schinkt in, en dan zit je gewoon half op schoot bij een negertje, hartstikke gezellig:-D. De prijs is er ook naar: R6 per persoon... Dat is nog wel te overzien.
Vandaag zijn de heer Willemsen (ouderling van de kerk) en Dirk, Clazien en Marinda hier op visite geweest. Erg gezellig! We hebben hen het carecentre laten zien, we zijn met ze naar de creche geweest, hebben even door Hillbrow gereden. Nu hebben ze in ieder geval een beeld van wat wij hier doen, waar we wonen en werken.
He, dit verhaal is wel erg lang aan het worden. Hopelijk ben je nog niet afgehaakt:-p...
As vrijdag hebben we een feestje van twee witte Zuid-Afrikanen, we hebben hen tijdens outreach, wat we dus elke donderdagavond doen, ontmoet.
Zaterdag en zondag zijn we bij Dirk en Clazien.
Volgende week maandag willen we naar het Kruger National Park. Je kunt toch niet in Zuid-Afrika geweest zijn en het Kruger Park niet gezien hebben;-)?
Nou, ik kijk weer uit naar jullie reacties. Bedankt voor de kaartjes, die nog steeds zo af en toe binnen komen druppelen. Geweldig, om die meelevendheid te ervaren!
Tot snel!
Knuffel,
Hanneke
Dit wordt een van m'n laatste berichtjes op m'n site.
Want na vandaag ben ik nog maar 28 dagen hier. Om te gillen toch, zo kort? Je wilt het niet geloven, maar ik heb ergens het idee dat ik hier nog maar net zit. Wat zijn nu 8 maanden? Een zucht in de tijd...
Zoals je weet zijn we aan het minderen op de creche. Anne-Christien, de 'nieuwe' Nederlandse meid (is hier ook alweer voor bijna een maand), werkt ook op de creche, en er is gewoon niet genoeg werk meer te doen voor ons alledrie.
Daarom zijn we afgelopen week naar een project van de MES, Othandweni (betekent plek van liefde) geweest.
Othandweni heeft een aantal social workers, die contact onderhouden met de straatmensen, hen proberen terug te plaatsen bij familie, etc. Elke ochtend is er op het project brood en koffie te krijgen, s middags is er een warme maaltijd.
Op woensdag hebben Mettie en ik de maispap gekookt, voor zo'n 40 personen. 'k Kreeg een pollepel van ruim een meter in m'n hand geduwd, en roeren maar. We worden al meer en meer Afrikaans;-)
Donderdag zijn we met Re (Rememberance is z'n hele naam) de straat op gegaan. Re loopt al zo'n 8 jaar in Hillbrow rond en kent zo bijna alle mensen die op straat leven. Natuurlijk zijn we al tig keer door Hillbrow gereden, maar pas als je er doorheen loopt, zie je wat er allemaal rondom je afspeelt. Afschuwelijk.
Voor 't eerst in m'n leven zag 'k wat het begrip 'lijmsnuiven' nu inhoudt. Re ging op de stoeprand tussen twee straatjongeren zitten en ging het gesprek met ze aan. Intussen zag 'k het leven in Hillbrow aan me voorbij trekken. Tegenover me werd een auto door de politie aangehouden. Gezag voor de politie is er hier vaak niet, de mensen weten dat de politie hier vaak amper opgeleid zijn. Dat bleek ook wel. Een politieagent duwde de loop van z'n geweer de auto in, om de mannen te dreigen de auto uit te komen. Later stond hij met een bus pepperspray te zwaaien. Als je dat in je auto gespoten krijgt, dan kom je er dus echt wel uit. Later zag 'k dat de mannen uit de auto gearresteerd werden. Geen rijbewijs? Onder invloed achter et stuur?
Intussen kwamen er verschillende straatmensen ons begroeten. Een witte op straat is een zeldzaamheid, dat maakt dus nieuwsgierig. Als iemand je de hand toesteekt, dan pak je die niet aan, zoals wij gewend zijn elkaar te groeten. Dan heeft de ander grip op je, en kan hij je naar zich toe trekken. Daarom moeten we de ander groeten met de vuist, waarmee je de vuist van de ander raakt. Is een van de vele manieren waarop je iemand kan begroeten in Z-A. Voor jezelf een stuk veiliger dus. Ook Re doet het op die manier.
'k Zag een jongen op de stoeprand zitten, die in z'n shirt een leeg pak melk gestoken had. Telkens maar weer ging z'n mond naar de opening van 't pak. Re bevestigde et: lijmsnuiven.
In een ander straatje waren zo'n 15 jongens en mannen bij elkaar. Op de grond, tegen de muur, hadden ze een soort van matrassen liggen. Een heel aantal jongens lagen daar op, bewusteloos, helemaal stoned. Vliegen op het gezicht. Ook jongens van zo'n 11 a 12 jaar zag 'k lijmsnuiven. Dat doet zo'n pijn als je dat ziet. Wat hebben zulke jongens nu voor een toekomst? Re vertelde nog het verhaal over de Nigerianen (er zitten veel criminele Nigerianen hier in Jo'burg), zij proberen drugs uit op die jonge jongens... Twee pubers kwamen naar me toe met een jochie tussen hun in: 'mevrouw, u moet hem adopteren, hij is veel te jong voor het leven op straat.' Veel te jong inderdaad. Maar zij dan?! Een andere man zei telkens maar weer: 'I need accomodation, please, help me.' Tsjah, wat moet je daar nu weer mee. De MES heeft wel een aantal shelters, waar honderden mensen voor een prikkie (4 rand=30 eurocent) kunnen slapen. Maar lang niet iedereen wil daarheen, want dan moet men zich aan regels houden etc. En veel vrijbuiters op straat zijn dat ook niet gewend. Maar in de shelters zijn er wel douches, bedden uiteraard, TV etc. Voedsel kan gratis verkregen worden bij een ander project van de MES.
We zijn nog in een steegje, tussen 2 gebouwen, geweest, om daar een meid op te zoeken. We zijn ook in haar 'huisje' geweest. Onder het gebouw had ze een hokje van 1,5 bij 1,5 meter. Bed erin, paar kistjes, stukje spiegel. That's it. Al lopend door het steegje geprobeerd niet in het rioolwater oid te stappen. Wat is de stad toch smerig. Ook al probeert men nu het een en ander wel op te lappen, nieuwe trottoirs e.d., voor het W.K. voetbal wat in 2010 in Johannesburg gehouden wordt.
Een half uurtje later zat ik op de MES te lunchen, lekker bord eten voor m'n neus. Op zo'n moment is het wel lastig dat door je keel te krijgen, als je weet wat er een paar straten verderop afspeelt.
Nou, dat was het dan een beetje over 't werk van afgelopen week. Veel indrukken moet 'k achterwege houden, anders wordt dit verhaal veel te lang.
Zaterdag zijn Anne-Christien en ik naar Gold Reef City, een soort pretpark, geweest, om een Gold Mine Tour te maken. Jullie weten vast wel dat Johannesburg gesticht is na de ontdekking van goud. We zijn dan ook een echte goudmijn in geweest. Wij gingen tot zo'n 250 meter onder de grond, diep genoeg dacht ik zomaar. Het bleek dat de mijn tot 3000 meter doorging! Als je daar onderin werkte, deed je er 2 uur over om op de plek te komen. Dat kreeg je uiteraard niet uitbetaald. Absurd in welke omstandigheden de mijnwerkers werkte. Maar als we zo'n mooi gouden dingetje om onze vingers zien, zijn we dat al snel vergeten;-). Anne-Christien was erg benieuwd of er ook wel 'ns goud gestolen werd uit de mijn: inderdaad ja. Op de ons welbekende manier: inslikken maar! Alternatieve bolletjesslikkers dus. De detectors signaleerden ingeslikte stukjes goud niet. Goud in een steen ziet er trouwens helemaal niet uit als goud. Tis gewoon een zwart vlekje. Later hebben we ook gezien hoe het goud gezuiverd, gegoten werd. 'k Heb zelfs een 24-karaats blok in m'n handen gehad. 12 kilo, 2,4 miljoen Rand was ie waard. Zeg niet dat ie nep was, want ik wil gewoon geloven dat ik echt zo'n bonk goud vast heb gehad;-)
We zijn tegenwoordig wel wat 'mobieler' geworden. We maken regelmatig gebruik van de prive-taxi, ideaal, bellen maar en ze staan (meestal rond de opgegeven tijd nota bene) voor de deur. Maar goed, daar betaal je dan ook voor. Zo'n 60 Rand (5 euro) voor een ritje. Maar als echte Nederlanders kunnen we nog wel 'ns krenterig zijn. Als we in zo'n bui zijn nemen we de openbare taxibus. Not done, volgens de boekjes, maar serieus, 't is niet onveilig ofzo. Je propt je tussen de zwarten in 't busje, je geeft 't geld door naar voren en als er ergens langs de kant nog meer mensen mee willen, dan is dat echt geen probleem: iedereen schinkt in, en dan zit je gewoon half op schoot bij een negertje, hartstikke gezellig:-D. De prijs is er ook naar: R6 per persoon... Dat is nog wel te overzien.
Vandaag zijn de heer Willemsen (ouderling van de kerk) en Dirk, Clazien en Marinda hier op visite geweest. Erg gezellig! We hebben hen het carecentre laten zien, we zijn met ze naar de creche geweest, hebben even door Hillbrow gereden. Nu hebben ze in ieder geval een beeld van wat wij hier doen, waar we wonen en werken.
He, dit verhaal is wel erg lang aan het worden. Hopelijk ben je nog niet afgehaakt:-p...
As vrijdag hebben we een feestje van twee witte Zuid-Afrikanen, we hebben hen tijdens outreach, wat we dus elke donderdagavond doen, ontmoet.
Zaterdag en zondag zijn we bij Dirk en Clazien.
Volgende week maandag willen we naar het Kruger National Park. Je kunt toch niet in Zuid-Afrika geweest zijn en het Kruger Park niet gezien hebben;-)?
Nou, ik kijk weer uit naar jullie reacties. Bedankt voor de kaartjes, die nog steeds zo af en toe binnen komen druppelen. Geweldig, om die meelevendheid te ervaren!
Tot snel!
Knuffel,
Hanneke
-
08 April 2008 - 17:29
Leanne:
Wat een verhaal
Heel indrukwekkend!
Kunnen we ons hier moeilijk iets bij voorstellen. Geniet van je laatste dagen in Z-Afrika.
Groetjes! -
08 April 2008 - 17:36
Dyana:
Hee Hannes,
Gaaf om elke keer je berichten te lezen! Hoe je het ook schrijft.. kzie t helemaal voor me :)! Super dat je het zo ontzettend naar je zin heb, maar thuis zijn ze vast ook heel blij dat je over minder dan n maand weer heerlijk in Opheusden bent.. zal vast wennen zijn! Een jaar geleden stonden we saampies nog in Doorn voor de klas, wat was dat ook een gave tijd om terug te kijken.. en wij maar aftellen :$. Nou geniet nog maar lekker van die 4 laatste weekjes en denk nog maar even niet aan dit koude kikkerlandje.. sinds zondag is het redelijk weer, langzaam komt de temperatuur boven de 10 graden, maar het gaat maar moeizaam.. dus bereid je dr maar vast op voor! Suc6 die laatste weekjes en tot in Holland :)!
Lfz, Dyana -
08 April 2008 - 17:38
Anna:
Ha Hann...
Wat een verhaal zeg.. wat een afgrijselijke armoede.. echt triest gewoon.. niet voor te stellen als wij hier overal genoeg van hebben.. ik vond destijds de Oekraïne al schokkend, maar in Hillbrow moet het nog veel erger zijn.
Geniet van je laatste daagjes daar..maar blijf voorzichtig hè!! ;)
Hou je taai meid!
Liefs, Anna -
08 April 2008 - 18:51
Jans:
Ha Hann,
Ik had al et een en ander van je moeder gehoord maar als je het zo verteld...
Lijk me moeilijk om aan te zien.
Nog 28 dagen,dat gaat echt supersnel,al afscheid aan het nemen van de mensen?
Suc6 met laatste stukje en geniet er nog van!
XJans -
08 April 2008 - 19:12
Jantine:
Ha Hanneke...
Nou dat is echt aftellen zeg! 28 dagen! Niet te geloven dat het zo snel voorbij is gevlogen!
Wat een totaal andere wereld als ik jouw verhalen lees. Wat doen wij hier dan soms moeilijk om helemaal niks! Het lijkt me echt vreselijk om van die jochies van 11/12 al zo stoned te zien. Die horen gewoon op de basisschool!!!
He groetjes! Geniet nog even van deze laatste dagen!
Jantine -
08 April 2008 - 20:24
Me:
Heej Hann
Kzal voor je weer terug ben even wat sturen..
Kan je er geen boek over schrijven, leest wat beter.
Suc6 nog even enne spreek je -
08 April 2008 - 21:28
Liesbeth:
Heej!
Ja t leven in Hillbrow is voor die jongens echt geen pretje, zeer triest dat heb k toen ook wel gezien! Maar hoop dat de MES hen voor een ergere toekomst beschermt! Wij hebben het maar even van dichtbij gezien..Gaaf dat jullie nu ook buiten het crecheleven kunnen kijken. De maanden zijn voorbij gevlogen idd. Leuk dat jullie nog naar Krugerpark gaan en doe Dirk en Clazien mn hartelijke groeten. Komen ze in mei nog naar NL?
Groetjes, ook aan Mettie! En nog veel plezier samen!
hug, liefs Lies
ps. leuk om ook weer nieuwe foto's te zien. Er valt altijd wel wat te beleven en aan de andere kant ziet het er nog hetzelfde uit. -
09 April 2008 - 06:55
Caro:
He Han!
Echt indrukwekkend om dat allemaal te zien he?! Leuk dat je er foto's van hebt gemaakt. Dat durfde ik toen niet, voordat je het weet ben je 'em kwijt!
Ik vind het heerlijk dat je weer bijna thuis komt, wat zullen we een hoop bij te kletsen hebben!
Maar het afscheid daar zal wel moeilijk zijn...
Maar geniet nog van je laatste daagjes!!
Liefs Caro -
09 April 2008 - 08:38
Catharina:
Hoi Hann,
Met lange verhalen schrijven heb je indeed geen moeite ;-) Leuk om weer zo'n verhaal te lezen. Xit de dagen nu wel af te tellen dat je terugkomt. We zullen niet uitgekletst raken.. Maak de laatste dagen nog onvergetelijk!
Liefs Catharina -
09 April 2008 - 14:27
Wilma:
Han,
Het ga je goed de laatste weekjes. Geniet nog even met volle teugen..
Liefs,
Wilma -
09 April 2008 - 19:35
JanTje:
Geniet ervan!
Tot over klein maandje!!
Doei! -
10 April 2008 - 09:41
Tante Bettina:
Hallo Hanneke,je zult wel denken, dat is lang geleden...... Maar we hebben wel aan je gedacht. We zijn benieuwd of onze kaart aangekomen is..... Maar het aftellen is begonnen, bij jou en bij de familie. Maar zoals we lezen in je mail, zie je nog steeds een hoop ellende, waar nooit een eind aan kom, je wilt zoveel doen, maar je sta eigenlijk machteloos. Maar je geniet de laatste paar weken nog maar even van Zuid afrika, en we wensen je in ieder geval een heel goede terugreis toe, en we zien weer naar je uit..... Groetjes van ons allen. Het is hier lekker weer, ´snachts een beetje vorst en overdag zon. Tot ziens, Ome Cornelis, tante Bettina, Ieteke en Otto en Anton. en een lik van Rakker hahahaha. -
11 April 2008 - 21:19
Familie Frentz:
hey Hanneke,
Eindelijk weer een berichtje van ons. W zien wel dat je lekker bruin bent. We hebben weer je bericht(je) gelezen, en zijn helemaal op de hoogte. Nog heel veel suc6! en de hartelijke groeten! -
14 April 2008 - 22:43
Valentine:
Hello!
how are you?
I can't understand what do yo want to write in letter! I forget dutch words! -
16 April 2008 - 18:18
Arie En Josine:
Hoi Hanneke,
Wat een leuke kinderen hebben ze daar breng er maar een mee kun je zo bij ons brengen.
We zien uit naar je thuiskomst in Opheusden maar we moeten nog even geduld hebben.
Ongetwijfeld zul je ons veel te vertellen hebben.
He geniet nog even een paar weekjes.
En tot in Opheusden.
Arie en Josine
-
22 April 2008 - 13:35
Tante Addy:
Hoi Han, ik schaam me dat ik zolang niets heb laten horen, maar soms kun je druk zijn en zulke dingen schieten er dan bij in, maar we denken wel aan je hoor en k,ben blij dat je weer bijna thuis komt. de groetjes en hopenlijk snel tot ziens.
liefs ome Gerrit en tante Addy -
26 April 2008 - 08:52
Ilse:
Heee Goofies!!
Dacht ik ga maar weer eens je verhalen lezen. Kan ik t afrikagevoel weer een beetje terug krijgen:)
Leuk dat jullie nou elke week outreach doen.
Ik ben de films aan t monteren!(proberen iig:)
Succes en geniet nog ff volop van jullie laatste 2 weekies!!
En dan weer terug naar Nederland. BELACHELIJK!!:)
liefs Ilse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
