Zaza, de kakkerlak
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
25 Maart 2011 | Suriname, Paramaribo
Ofa!
‘k Werd herinnerd door m’n collega dat ik weer eens iets op m’n website moet zetten. Dus bij deze;)!
Hoe issie met jullie? De lente is nu echt aangebroken, hè! ‘k Hoorde dat het bij jullie echt warm aan het worden is. Hier merk ik niet echt verschil, het is altijd warm/klam. Hooguit de ene dag wat meer water dan op de andere dag. Zo is er deze week weer extreem veel water gevallen in een korte tijd. Bij ons in de buurt stond het water op de straat hoger dan een meter. Wij waden ons ook door het water heen (als we naar het kinderhuis moeten), maar ik voel aan bijvoorbeeld opengekrabde muggenbultwondjes dat het water echt ontzettend vuil is. Laatst hoorde ik van iemand dat op zo’n moment het rioolwater zich vermengt met het andere water. Best vies idee dus, om daardoor te wandelen. Maar goed. Soms heb je geen andere keus.
Laat ik beginnen bij het kinderhuis. De kinderen rekenen er op dat we komen, dat we spelletjes meenemen, dat we kunnen helpen met schoolopdrachten etc. Ze zien ons inmiddels ook niet meer als ‘special gast’ en kunnen nu ook gewoon recalcitrant zijn. En we kunnen natuurlijk ook best irritant zijn… Wanneer normaal gesproken het kind bepaalt wat hij/zij gaat doen, zijn wij er nu opeens om ze achter de vodden aan te zitten. Zo probeert één kereltje steevast onder z’n huiswerk uit te komen, met de meest bijzondere smoezen.
We zijn nu trouwens bezig om van het sponsorgeld een juf in te huren, die huiswerkbegeleiding gaat geven. Heb ik dat weleens verteld? Het onderwijssysteem zit zo in elkaar dat de kinderen thuis nog best wel wat huiswerk moeten maken. En nu is er niemand die hen daarin begeleid of stimuleert. Gevolg: slechte cijfers, zitten blijven (één meisje zit al 5 jaar in dezelfde klas). Juist hier is (goed) onderwijs zo ontzettend belangrijk, dat we met de directeur en onze afstudeerbegeleidster besproken hebben of er niet (snel) een juf kan komen, en daarvoor wil ik graag het potje aanboren van het sponsorgeld. We hopen dat de juf er is, voordat wij vertrekken.
De studieboeken die de kinderen hebben zijn echt antiek! Laatst maakte ik met een kind een taalles, uit zo’n oud vergeeld boek. Keken we voorin, zagen we het jaartal 1988 staan. Kan toch niet ;-)! Zo vertelde een gids eens dat Surinaamse kinderen moeten leren dat de Rijn bijvoorbeeld bij Lobith Nederland binnenkomt etc. Alsof zo’n kind dat ook maar iets kan schelen. Beetje bijzonder…
Een vast moment, voordat we weer naar huis gaan, is het in bed brengen van de twee jongens (zijn beide 11 jaar). En ze zorgen er wel voor dat we het niet vergeten. ‘Zuster, komt u zingen?’ Ze vragen er gewoon om om op bed gelegd te worden. Het bed-ritueel ziet er als volgt uit:
Ik kom de kamer binnen en vraag eerst bij wie al de kledingstukken horen die door de kamer heen liggen (de kinderen moeten zelf hun was doen, en dus ook zelf opruimen). Bij het opruimen komt er altijd wel een dikke kakkerlak tevoorschijn (van zo’n 5 cm). Ik roep dan als eerste: ‘waaah, een kakkerlak’! De kinderen kijken daar nogal vreemd van op, toen we laatst de keuken uitrenden voor écht een hele grote, kwam een aantal kinderen verbaasd kijken wat er gebeurde, en dropen verwonderd weer af toen ze zagen dat het ‘maar’ een kakkerlak was. Als de kakkerlak dood is en uit het raam gegooid is, gaan we de klamboes inspecteren. ’t Zijn van die oude, met gaten. Als er weer nieuwe gaten inzitten, leggen we er weer een nieuwe knoop in. De jongens kruipen eronder, nog even voeten afkloppen buiten het bed. Handen samen en zingen maar. ‘Ik ga slapen, ik ben moe…’ Nog een aai over de bol, het licht uit en dan maar hopen dat ze echt gaan slapen.
Intussen zijn we druk bezig met het ontwikkelen van een training, die we aan willen bieden aan het beheerderechtpaar. Daar moet goed over nagedacht worden, keuzes moeten afgewogen worden. Over anderhalve week willen we deze training al aanbieden, dus daar moeten we nog even mee bezig.
De minister van Sociale Zaken bel ik wekelijks op. En natuurlijk word ik van het kastje naar de muur gestuurd. Zegt Y: ‘Je moet X bellen’. Bel ik X op, krijg ik te horen, ‘nee, je moet Y bellen’. En zo gaat dat maar door. Waarschijnlijk wil de minister er gewoon geen vrij voor maken, en word dat niet rechtstreeks tegen me gezegd. Maar ik blijf dapper proberen. Als we het interview niet kunnen krijgen, is dat ook weer niet zo’n ramp.
Vorige week zijn we op zaterdag naar Fort Nieuw-Amsterdam geweest. Het is een fort dat aan de monding van twee rivieren is gebouwd, in de tijd van WIC (broertje van VOC). We kregen een rondleiding daar van de directeur himself. Een half Nederlander, half Indonesiër/Surinamer. En zijn doel was om vooral te laten weten dat die Nederlanders niet zo braaf geweest zijn als wat in de Nederlandse geschiedenisboeken staan. Zo zeggen wij wat van de ‘Duitsers’ met hun concentratiekampen, maar de Nederlanders zouden op dat fort ook duistere praktijken uitgehaald hebben. De Nederlanders zouden de laatste zijn, die de slavernij af wilden schaffen, we zijn vechtersbazen van niks (de Engelsen hebben na één kanonschot al het fort veroverd van de Nederlanders) etc. Och ja. Zo naïef ben ik nu ook weer niet, ‘k geloof vast dat Nederlanders ‘boefjes’ zijn (geweest). Maar ik ben ook heus wel trots op wat Nederlanders wél kunnen. Zo was er een afwateringsysteem in de 18e eeuw gebouwd in het fort –door de Nederlanders- en die werkt nog steeds magnifiek.
Verder vond ik het wel erg interessant. Ik vind het bizar om te horen hoe zo’n land zo’n slavernijverleden heeft, hoe dat nog steeds impact heeft op de samenleving nu. En daar ben ik niet zo trots op, hoor, ook al hoef ik geen verantwoording af te leggen voor wat m’n betbetbetovergrootouders hebben uitgespookt. Zelfs hoe er gedanst wordt, is te linken aan slavernij. Met de benen worden korte pasjes gemaakt – de slaven konden met de kettingen hun benen niet ver uit elkaar doen –, zoals de salsadans van nu. De kinderen zingen nu nog slavenliedjes (over ‘baas Jan’). Dat vaders hier bijna niet in beeld zijn, in het gezin, (er zijn hier veel eenoudergezinnen) is ook al te linken aan slavernij (gezinnen werden immers uit elkaar gescheurd, hooguit vrouwen met kinderen mochten bij elkaar blijven).
Wist je dat in Paramaribo de grootste houten kathedraal van de hele wereld staat? Inmiddels heb ik al heel wat kathedralen gezien, maar deze is echt bijzonder. Zaterdagavond was er daar een concert van de ‘volksmuziekschool’. Duizenden mensen zijn er op af gekomen (het was gratis :-)), en natuurlijk wij ook. We dachten in de kathedraal te kunnen, maar die zat uren voordat het begon al vol. ‘k Heb me wel even naar binnen gewurmd om de kathedraal van binnen te zien (die is normaal niet open voor publiek). En echt álles is van hout. Spitsbogen, wanden, alles. Behalve de ramen dan;-). Het concert was bijzonder gevarieerd. Van klassiek, tot rock, tot … Zelfs de pater van de kerk zong nog een aantal ‘aria’s’. En het publiek gaat bij het minste of geringste al uit z’n dak. Het is wel samenbindend. Allerlei bevolkingsgroepen bij elkaar, samen muziek maken, samen luisteren.
Nou, ik moet weer eens gaan stoppen met het verhaal. Nog even wat eigenaardigheden. Wist je dat:
- Als we eieren gaan kopen, we dit gewoon in een boterhamzakje krijgen?
- Ook de melk zit hier in plastic zakken. Ehm… ‘k Kan er nog steeds niet mee omgaan.
- Kinderbijslag was voorheen 3 SRD (0,75 cent) per kind per maand. Inmiddels heeft Bouterse dit geüpgrade naar 30 SRD. Van 3 SRD kun je niet eens één brood kopen.
- Als je in winkel werkt, schoonmaakt oid (een minimum salaris) dan verdien je ongeveer 500 SRD (125 euro). Dit is nooit genoeg om te voorzien in het levensonderhoud. Daarom wordt er hier veel ‘gehosseld’, men heeft verschillende baantjes (soms wel drie verschillende op een dag).
- Haren drogen met de föhn is natuurlijk veel te warm. Een ander optie is m’n haar drogen voor de ventilator;-)
Joh, ik kan nog wel even doorgaan. Maar ik ga echt stoppen!
Brasa en lobi,
Hanneke
PS: Nog maar 32 dagen te gaan!
‘k Werd herinnerd door m’n collega dat ik weer eens iets op m’n website moet zetten. Dus bij deze;)!
Hoe issie met jullie? De lente is nu echt aangebroken, hè! ‘k Hoorde dat het bij jullie echt warm aan het worden is. Hier merk ik niet echt verschil, het is altijd warm/klam. Hooguit de ene dag wat meer water dan op de andere dag. Zo is er deze week weer extreem veel water gevallen in een korte tijd. Bij ons in de buurt stond het water op de straat hoger dan een meter. Wij waden ons ook door het water heen (als we naar het kinderhuis moeten), maar ik voel aan bijvoorbeeld opengekrabde muggenbultwondjes dat het water echt ontzettend vuil is. Laatst hoorde ik van iemand dat op zo’n moment het rioolwater zich vermengt met het andere water. Best vies idee dus, om daardoor te wandelen. Maar goed. Soms heb je geen andere keus.
Laat ik beginnen bij het kinderhuis. De kinderen rekenen er op dat we komen, dat we spelletjes meenemen, dat we kunnen helpen met schoolopdrachten etc. Ze zien ons inmiddels ook niet meer als ‘special gast’ en kunnen nu ook gewoon recalcitrant zijn. En we kunnen natuurlijk ook best irritant zijn… Wanneer normaal gesproken het kind bepaalt wat hij/zij gaat doen, zijn wij er nu opeens om ze achter de vodden aan te zitten. Zo probeert één kereltje steevast onder z’n huiswerk uit te komen, met de meest bijzondere smoezen.
We zijn nu trouwens bezig om van het sponsorgeld een juf in te huren, die huiswerkbegeleiding gaat geven. Heb ik dat weleens verteld? Het onderwijssysteem zit zo in elkaar dat de kinderen thuis nog best wel wat huiswerk moeten maken. En nu is er niemand die hen daarin begeleid of stimuleert. Gevolg: slechte cijfers, zitten blijven (één meisje zit al 5 jaar in dezelfde klas). Juist hier is (goed) onderwijs zo ontzettend belangrijk, dat we met de directeur en onze afstudeerbegeleidster besproken hebben of er niet (snel) een juf kan komen, en daarvoor wil ik graag het potje aanboren van het sponsorgeld. We hopen dat de juf er is, voordat wij vertrekken.
De studieboeken die de kinderen hebben zijn echt antiek! Laatst maakte ik met een kind een taalles, uit zo’n oud vergeeld boek. Keken we voorin, zagen we het jaartal 1988 staan. Kan toch niet ;-)! Zo vertelde een gids eens dat Surinaamse kinderen moeten leren dat de Rijn bijvoorbeeld bij Lobith Nederland binnenkomt etc. Alsof zo’n kind dat ook maar iets kan schelen. Beetje bijzonder…
Een vast moment, voordat we weer naar huis gaan, is het in bed brengen van de twee jongens (zijn beide 11 jaar). En ze zorgen er wel voor dat we het niet vergeten. ‘Zuster, komt u zingen?’ Ze vragen er gewoon om om op bed gelegd te worden. Het bed-ritueel ziet er als volgt uit:
Ik kom de kamer binnen en vraag eerst bij wie al de kledingstukken horen die door de kamer heen liggen (de kinderen moeten zelf hun was doen, en dus ook zelf opruimen). Bij het opruimen komt er altijd wel een dikke kakkerlak tevoorschijn (van zo’n 5 cm). Ik roep dan als eerste: ‘waaah, een kakkerlak’! De kinderen kijken daar nogal vreemd van op, toen we laatst de keuken uitrenden voor écht een hele grote, kwam een aantal kinderen verbaasd kijken wat er gebeurde, en dropen verwonderd weer af toen ze zagen dat het ‘maar’ een kakkerlak was. Als de kakkerlak dood is en uit het raam gegooid is, gaan we de klamboes inspecteren. ’t Zijn van die oude, met gaten. Als er weer nieuwe gaten inzitten, leggen we er weer een nieuwe knoop in. De jongens kruipen eronder, nog even voeten afkloppen buiten het bed. Handen samen en zingen maar. ‘Ik ga slapen, ik ben moe…’ Nog een aai over de bol, het licht uit en dan maar hopen dat ze echt gaan slapen.
Intussen zijn we druk bezig met het ontwikkelen van een training, die we aan willen bieden aan het beheerderechtpaar. Daar moet goed over nagedacht worden, keuzes moeten afgewogen worden. Over anderhalve week willen we deze training al aanbieden, dus daar moeten we nog even mee bezig.
De minister van Sociale Zaken bel ik wekelijks op. En natuurlijk word ik van het kastje naar de muur gestuurd. Zegt Y: ‘Je moet X bellen’. Bel ik X op, krijg ik te horen, ‘nee, je moet Y bellen’. En zo gaat dat maar door. Waarschijnlijk wil de minister er gewoon geen vrij voor maken, en word dat niet rechtstreeks tegen me gezegd. Maar ik blijf dapper proberen. Als we het interview niet kunnen krijgen, is dat ook weer niet zo’n ramp.
Vorige week zijn we op zaterdag naar Fort Nieuw-Amsterdam geweest. Het is een fort dat aan de monding van twee rivieren is gebouwd, in de tijd van WIC (broertje van VOC). We kregen een rondleiding daar van de directeur himself. Een half Nederlander, half Indonesiër/Surinamer. En zijn doel was om vooral te laten weten dat die Nederlanders niet zo braaf geweest zijn als wat in de Nederlandse geschiedenisboeken staan. Zo zeggen wij wat van de ‘Duitsers’ met hun concentratiekampen, maar de Nederlanders zouden op dat fort ook duistere praktijken uitgehaald hebben. De Nederlanders zouden de laatste zijn, die de slavernij af wilden schaffen, we zijn vechtersbazen van niks (de Engelsen hebben na één kanonschot al het fort veroverd van de Nederlanders) etc. Och ja. Zo naïef ben ik nu ook weer niet, ‘k geloof vast dat Nederlanders ‘boefjes’ zijn (geweest). Maar ik ben ook heus wel trots op wat Nederlanders wél kunnen. Zo was er een afwateringsysteem in de 18e eeuw gebouwd in het fort –door de Nederlanders- en die werkt nog steeds magnifiek.
Verder vond ik het wel erg interessant. Ik vind het bizar om te horen hoe zo’n land zo’n slavernijverleden heeft, hoe dat nog steeds impact heeft op de samenleving nu. En daar ben ik niet zo trots op, hoor, ook al hoef ik geen verantwoording af te leggen voor wat m’n betbetbetovergrootouders hebben uitgespookt. Zelfs hoe er gedanst wordt, is te linken aan slavernij. Met de benen worden korte pasjes gemaakt – de slaven konden met de kettingen hun benen niet ver uit elkaar doen –, zoals de salsadans van nu. De kinderen zingen nu nog slavenliedjes (over ‘baas Jan’). Dat vaders hier bijna niet in beeld zijn, in het gezin, (er zijn hier veel eenoudergezinnen) is ook al te linken aan slavernij (gezinnen werden immers uit elkaar gescheurd, hooguit vrouwen met kinderen mochten bij elkaar blijven).
Wist je dat in Paramaribo de grootste houten kathedraal van de hele wereld staat? Inmiddels heb ik al heel wat kathedralen gezien, maar deze is echt bijzonder. Zaterdagavond was er daar een concert van de ‘volksmuziekschool’. Duizenden mensen zijn er op af gekomen (het was gratis :-)), en natuurlijk wij ook. We dachten in de kathedraal te kunnen, maar die zat uren voordat het begon al vol. ‘k Heb me wel even naar binnen gewurmd om de kathedraal van binnen te zien (die is normaal niet open voor publiek). En echt álles is van hout. Spitsbogen, wanden, alles. Behalve de ramen dan;-). Het concert was bijzonder gevarieerd. Van klassiek, tot rock, tot … Zelfs de pater van de kerk zong nog een aantal ‘aria’s’. En het publiek gaat bij het minste of geringste al uit z’n dak. Het is wel samenbindend. Allerlei bevolkingsgroepen bij elkaar, samen muziek maken, samen luisteren.
Nou, ik moet weer eens gaan stoppen met het verhaal. Nog even wat eigenaardigheden. Wist je dat:
- Als we eieren gaan kopen, we dit gewoon in een boterhamzakje krijgen?
- Ook de melk zit hier in plastic zakken. Ehm… ‘k Kan er nog steeds niet mee omgaan.
- Kinderbijslag was voorheen 3 SRD (0,75 cent) per kind per maand. Inmiddels heeft Bouterse dit geüpgrade naar 30 SRD. Van 3 SRD kun je niet eens één brood kopen.
- Als je in winkel werkt, schoonmaakt oid (een minimum salaris) dan verdien je ongeveer 500 SRD (125 euro). Dit is nooit genoeg om te voorzien in het levensonderhoud. Daarom wordt er hier veel ‘gehosseld’, men heeft verschillende baantjes (soms wel drie verschillende op een dag).
- Haren drogen met de föhn is natuurlijk veel te warm. Een ander optie is m’n haar drogen voor de ventilator;-)
Joh, ik kan nog wel even doorgaan. Maar ik ga echt stoppen!
Brasa en lobi,
Hanneke
PS: Nog maar 32 dagen te gaan!
-
25 Maart 2011 - 23:17
Erik En Beppie:
Hoi nicht!
Heeel leuk om je lange verhalen te lezen, dus je zit nog steeds onder de muggenbultjes...,en geef je de `zaza`s maar veel appelschilletjes) brrr..
geniet er nog even van,
werkse en succes ,
Groetjes Erik & Bep en de kids!! -
26 Maart 2011 - 08:44
Tante Addy:
Ha Hanneke, wat een leuk verhaal weer, je maakt weer vanalles mee.
Je hebt het daar wel goed naar je zin geloof ik he? Maar wat gaat de tijd snel, nog maar een maandje.
Ik ga zo weer op de koffie naar je moeder,en dan ik weer over jou kletsen, doen we iedere week, leuk he.
Groetjes en succes , Tante Addy -
26 Maart 2011 - 10:38
Mettie:
Weer heerlijk om te lezen, maar goed dat je collega je aanspoorde, want je verhalen zijn zó leuk!!! (Ik zou er elke dag wel één willen lezen :D)
Veel (werk)plezier nog, zo te lezen laten jullie echt iets achter voor hen waar ze verder mee kunnen!!
xxx Met -
26 Maart 2011 - 11:55
Hans:
Ha Hannie,
Leuk dat je het zo naar je zin hebt.
Nog bedankt voor je leuke kaart en we zien weer uit naar je terugkomst.
Groeten,
Hans( de rest ligt te slapen)
ps: wij gaan vanavond ook naar een concert:De 'bovenstemgroep' laat zich in Wageningen gelden. Dat je het maar even weet! -
26 Maart 2011 - 12:46
Mama:
ha han
dat je ook maar even weet dat ik op het kroost van hans mag passen haha -
26 Maart 2011 - 18:47
Andries Van GORTEL:
zo nog zes weken dan is jou school vakantie alweer om in Suriname en dan is
`t weer werken geblazen op de veenhoeve o ja je vroeg nog hoe het met
mijn vader was he.ik kan zeggen heel goed op mijn werk is het ook goed
ik zal blij zijn als je er weer bent hoor dan kun je verhaal eens aan mijn vertellen nou ik wens jullie een goede
zondag toe en wacht je berichtje wel weer eens af
groetjes andries v gortel -
26 Maart 2011 - 19:14
Tante Bettina,:
Had ik net een stukje getypt, ben ik het weer kwijt, maar ik ga weer opnieuw beginnen. allereerst bedankt voor je leuke kaart, namens ons allen.
Je verhaal weer gelezen, een stukje geschiedenis en wat een leuke huisdieren zijn die kakkerlakken toch hahaha. Vandaag veel schoenen verkocht. Een nieuwe collega erbij, een leuk meisje, voor de weekends, dat moesten we net hebben. Hier alles oke, en ons huis staat te koop, maar dat wist je denk ik al. Nog een paar weekjes en je bent al weer thuis, tzal dan best wel weer wennen zijn. Geen beesies meer.
Ome Cornelis kan niet van de paaseitjes afblijven, hebben ze die daaro ook? He Han, veel succes verder met je studie en de lieve groetjes van ons 3en. Met de kleinkids gaat ook alles oke, rens groeit als kool, en bente kruipt, zit nu ook al op de fiets. Tjuuuuuuuusssss. -
28 Maart 2011 - 19:45
Tante Tineke:
hoi hannes
weer een leuk verhaal
maar ik dacht dat jij niet meer bang bent voor al die dieren je hebt er al zo veel gezien.
je haar is wel erg kort geworden eers een staartje maar dat kon je erna niet meer.voor dat je weer bij ons ben is het wel weer lang.we zijn druk voor de bruilof kleren voor allemaal heb ik al nu nog schoenen en de rest nog vier weken en dan zit het voor jou er ook op jammer he maar s avonds zien we je toch wel groetjes van de heenckies -
29 Maart 2011 - 19:13
D&G:
Hoi Hanneke wel weer leuk om alles even te lezen wat jullie allemaal mee maken. De foto's zijn ook weer een prachtige aanvulling. Er staat er 1 bij over spelletjes doen in het kinder tehuis maar wat moet oma achter in de klas in een rolstoel? We wensen je nog een heel goede en gezellige leerzame. tijd toe.
Gr D&G -
30 Maart 2011 - 20:11
Anna:
Ha Hann...
Heerlijk wat een verhaal weer zeg... super wat beleef je toch ongelofelijk veel in zo'n korte tijd.
Wel te hopen dat die kids snel een juffie krijgen.. anders komt er inderdaad niet veel van huiswerk en leren terecht, denk ik.
Geniet van alle dingen daar! En hou je taai met die griezelige kakkerlakken.... brr....
Liefs, Anna -
31 Maart 2011 - 15:26
Randwijkse Tante:
Hoi Hanneke,
Leuk joh je verhalen jij schrijft zo komisch he??
Winkelen lijkt mij nix daar tenzij die eieren heel hard gekookt zijn ,gaan ze niet stuk.
Nou ja anders heb je advocaat ook nix mis mee.
Enne die cassava lijkt mij wel lekker hoor.
Maar ik eet vanavond gewoon koolraap (varkensvoer).
Wat een lees boekjes zeg tsjonge echt verouderd hoor.
Moet ik nog even DMT toetsen afnemen of kennen ze dat niet,
Nou meiske nog veel studie plezier,
En vele groetjes uit Randwijk.
De 3 Mauritzen.XXx -
01 April 2011 - 15:37
Albert&Carolien:
He Han!
Jullie beleven weer van alles, heerlijk!
Ga je alles wel af krijgen??
Voordat je het weet ben je weer in NL! Wat gaat dat snel he!
Succes met je werk&studie!
Groetjes uit Voorthuizen -
05 April 2011 - 09:10
Evert, Marita, Bente:
ha die han..
Hier weer een verlaat berichtje van ons.. sorry..
wat een lang en leerzaam verhaal weer. leuk!
Maar heel fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat! fijn hoor..
En wat vies die beesten.. niks voor mij.. brr..
Wat leuk dat je pa en ma een kaart gestuurd had jo! met een lekker beest voor op.. brr..
Nou han hou nog ff vol.. schiet wel heel hard op he!
Tot de 27ste.. groetjes van ons..
-
06 April 2011 - 15:08
Roelof P:
Ha Hanneke,
Hier weer een verhaaltje van mij. Ik zou je bijna vergeten. Met de kippen, eenden, kangaroe's en konijnen gaat het uitstekend!!! Er zijn al 10 kuikens uit de broedmachine. En er zitten 4 kippen op eieren. Jonge konijntjes zijn er helaas nog niet, er was wel 1 konijnen met jongen maar die heeft voor de verandering die beestjes opgegeten. Als jij weer thuis bent zijn er waarschijnlijk jonge eenden. Dat is ook wel mooi. En in de wei staat nu een duiventil gemaakt door egbert uiteraardt, en daar gaan duiven uit het hok in want daar zitten er iets te veel. Met de honden van Hanna gaat het ook goed.
De Hartelijke groeten van Roelof P en familie. -
06 April 2011 - 19:06
Anja Van Rijswijk:
Hoi Hanneke,
Beetje late reactie op het berichtje van jou op onze weblog. Zo te lezen hebben jullie het ook best naar je zin! Jullie tijd begint ook al echt te korten. Jammer? Lukt het om de opdracht volledig klaar te krijgen eer je naar Nederland gaat? Ons gaat het net lukken denk ik. Jullie ook zo'n last van de muggen? Soms denk ik dat ik gewoon onder de vlooien zit, zo'n jeuk heb ik! Nou, ik hoor de verhalen nog wel eens op school, denk ik!
Groetjes van Anja -
07 April 2011 - 19:46
Rakker:
hoi hanneke.
Tja, het ga nou al weer opschieten he ? over een paar weekjes kom je weer terug. Wel zonder je weet wel wat ik bedoel he ? en herken ik jou ook nog of ben je zo bruin door het zonnetje geworden. Dan ken je ook weer kleuren uitzoeken. maak je borst maar nat er liggen hier 5 tekeningen klaar voor je. Hebben dat expres voor jou gedaan. heb je ook nog wat te doen.
groetjes rakker -
11 April 2011 - 19:26
Wim En Joke:
Hallo Hanneke, ook wij hebben steeds je reisverslagen gelezen en foto's bekeken. En natuurlijk met je moeder over jou gepraat. Veel succes voor de laatste dagen daar, sterkte bij het afscheid en een goede terugreis. -
14 April 2011 - 19:15
Rakker:
Hoi Han.
Word aftellen nou. Maar ik ben blij dat je weer naar huis toe komt en bij leven en wel zijn dan hoop ik dat je weer bij gezondheid en wel bij ons komt werken. Zeker om dan weer kleuren uit te zoeken voor me. Dan heb ik je over 1 tekening hoop ik iets moois te vertellen.
De vriendelijke groetjes van rakker. -
20 April 2011 - 16:53
Rakker:
Hoi Han.
Al zou ik je na deze mail niet meer mailen dan wens ik je een goede en behoude reis terug en dat je veilig weer in holland terug mag komen samen met je vriendinnen en goede en gezegende paasdagen toegewenst.
groetjes RAKKER.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
